Kościół św. Mikołaja w Krapkowicach
Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja w Krapkowicach należy do ważnych historycznie świątyń w regionie. Już w średniowieczu istniał kościół i parafia, o czym wspomina spis dziesięcin z 1330 roku. Obecna budowla kościelna powstała w końcu XIV wieku - i mimo gruntownej przebudowany zachowała wiele elementów gotyckiej architektury. Należą do nich sklepienia żebrowe w prezbiterium, a także skarpy gotyckie na zewnątrz oraz rzeźbiarskie elementy w fasadzie, przedstawiające ludzkie twarze. Są to unikatowe w skali regionu przykłady średniowiecznej rzeźby architektonicznej.
W 1400 roku, za sprawą wójta Temchina, kościół powiększono o kaplicę różańcową, a w 1425 roku o kaplicę św. Anny. W latach 1534-1626 świątynia przeszła w ręce protestantów. Stało się tak na wskutek wygaśnięcia linii książęcej Piastów, kiedy miasto zostało oddane w zastaw Margrafowi Georgowi von Jägerdorf, zagorzałemu zwolennikowi protestantyzmu, który dobudował drugą nawę. W związku ze wzrostem ludności w parafii Krapkowice, w XVI wieku powstała konieczność powiększenia kościoła. Wtedy rozbudowano prezbiterium, a od strony południowej dobudowano trzecią nawę wraz z chórem.
W roku 1722 wybuchł w mieście wielki pożar, który zniszczył miasto i kościół. Jednak dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks.Franciszka Majora został on wiernie odtworzony. Fundatorem przebudowy był właściciel miasta rycerz Hans von Redern. Od północy do kościoła przylega niewielka kruchta, od zachodu kwadratowa wieża z cylindryczną wieżyczką schodową. W prezbiterium oraz nawie głównej i północnej bocznej zachowało się kamienne sklepienie krzyżowo – żebrowe datowane na koniec XIV wieku.
Wewnątrz można zobaczyć wiele cennych obrazów i przedmiotów sztuki sakralnej z XVIII wieku. W kościele znajdują się: kamienna chrzcielnica z I połowy XVI wieku, barokowo-klasycystyczna ambona, monstrancja z 1744 roku z dekoracją trybowaną, Trójcą Świętą, i baldachimem w glorii z cechą miejską Głogówka; regencyjny kielich z 1740 roku o bogatej dekoracji trybowej z medalionami ewangelistów na czarze i św. Mikołaja, Jana Nepomucena i Piotra na stopie; patena; kadzielnica i łódka na kadzidło oraz obrazy: Ostatniej Wieczerzy, św. Anny nauczającej Maryję oraz obraz Matki Boskiej objawiającej się św. Janowi Nepomucenowi.
Są tam również płyty nagrobne Redernów. Na uwagę zasługuje antepedium - dolna zasłona ołtarza bocznego, przekształcona z nagrobka Hansa von Redern z płaskorzeźbionymi herbami. Dwa fragmenty tego nagrobka - z aniołami trzymającymi tablice, umieszczone są w ścianie nawy południowej. W ścianę kaplicy różańcowej wmurowane zostały natomiast płyty nagrobne Anny Logau von Redern, Hansa von Redern i młodej niewiasty.
Zapraszamy na wirtualny spacer po mieście: nawa główna kościoła»